Dokunma ve okşama ile sinyaller; keyif almaya, güvende hissetmeye ve yaşam enerjisine bağlanır. Bir çocuğun en önemli besini kucaklanmak, sarılmak ve okşanmaktır.

Bebekler doğmadan çok önce tam olarak gelişmiş dokunma duyularına sahip olurlar. Anne karnındaki amniyon sıvısı ve bu sıvı aracılığıyla rahim duvarları bebeğin cildini sürekli uyarır ve ona masaj yapar. Tensel uyarı, bebeğin kendi bedeninin farkına varmasının ilk araçlarından biridir. Dokunmak, kelimenin gerçek anlamıyla bebekleri hayata güvenle bağlar.

Anne babanın sevgi dolu dokunuşları, bebeğin dünyayı daha iyi algılamasını sağlar. Bağlanma teorisi de dokunmanın çok önemli olduğu tezine dayanır. Pek çok farklı kültürde bebeklerin uyumasını kolaylaştırmak için onlara masaj yapılması eski bir gelenektir.

Dokunmak, biz yetişkinleri de çok sakinleştirir. Duygularımızı düzenlememizi sağlar. Çok üzgünken, birine sarılma ihtiyacı hissederiz; çok öfkeliyken sırtımızın sıvazlanması ya da başımızın okşanması bizi sakinleştirir. Dokunmak, bedenimizi rahatlattığı gibi duygularımızı da rahatlatır. Yapılan araştırmalar, dokunsal temas içinde yetiştirilen çocukların iletişime daha açık olduklarını ve duygularını rahatlıkla ifade ettiklerini göstermektedir. Bu çocukların, ergenlik ve yetişkinlik dönemlerinde özgüven gelişimlerinin yüksek olduğu görülmüştür.

Dokunma, bedeni de rahatlatır ve nörolojik olarak çocuğu geliştirir. Serotonin ve dopomin salgılanmasını da arttırdığı için kaygıda azalma görülür.

Araştırmalar, uyku ve yemek düzeni ile dokunma arasında çok önemli bir bağlantı olduğunu göstermektedir. Uykudan önce yapılan masajın uyku düzensizliklerini ve gece sık uyanmaları azalttığı görülmüştür. Özellikle uykudan önce fiziksel temas kurmak çocuğu sakinleştirir ve uykuya geçişini daha kolaylaştırır. Uyku terörü yaşayan çocuklar da dokunma ve okşama ile sakinleşirler. Özellikle uyku ve yeme sorunları yaşayan çocuklarda fiziksel temas kurmayı oldukça çok öneriyorum.

Araştırmalar, çocuğun kaygı sinyallerine fiziksel temas ile karşılık vermenin güvenli bağlanmayı geliştirdiğini göstermektedir. Peki, güvenli bağlanmayı geliştirmek için neler yapabiliriz? Stres altındaki çocuğumuzdaki kaygıyı; kucaklayarak, okşayarak, sakinleştirerek, sarılarak ve onun duygularını anladığımızı hissettirerek kesinlikte azaltabiliriz.

Dokunma ve okşama ile sinyaller; keyif almaya, güvende hissetmeye ve yaşam enerjisine bağlanır. Bir çocuğun en önemli besini kucaklamak, sarılmak ve okşamaktır.

Seçil Özcan

secil@uykuegitimi.com